آیا اکستنشن مژه به مژه های طبیعی آسیب می رساند؟

اکستنشن مژه، به عنوان یکی از محبوب‌ترین خدمات زیبایی، راهکاری سریع برای دستیابی به مژه‌های بلندتر، حجیم‌تر و پرپشت‌تر بدون نیاز روزانه به ریمل است. با این حال، پرسشی که ذهن بسیاری از علاقه‌مندان به زیبایی را درگیر می‌کند، این است: آیا اکستنشن مژه به مژه های طبیعی آسیب می رساند؟

پاسخ کوتاه و صریح این است: “خیر، اگر به درستی اعمال و به خوبی نگهداری شود.” اما حقیقت، پیچیدگی بیشتری دارد و آسیب اکستنشن مژه به فولیکول و تارهای طبیعی، در اغلب موارد، نتیجه خطای انسانی یا سهل‌انگاری در مراقبت‌های پس از آن است. در این مقاله جامع، ما نه تنها به سؤال آیا اکستنشن مژه ضرر دارد پاسخ خواهیم داد، بلکه به طور عمیق دلایل واقعی آسیب و راه‌های جلوگیری از آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.

چرخه رشد مژه: درک زیست‌شناسی برای جلوگیری از آسیب

برای اینکه به طور قطعی به این پرسش پاسخ دهیم که آیا اکستنشن مژه به مژه های طبیعی آسیب می رساند؟، ضروری است که فراتر از ظاهر نگاه کنیم و فرآیند زیست‌شناختی مژه‌ها را درک کنیم. ظاهر “کوتاه” یا “کم‌پشت” مژه‌ها پس از برداشتن اکستنشن، اغلب یک پدیده کاملاً طبیعی است و ربطی به آسیب اکستنشن مژه به فولیکول ندارد، بلکه ناشی از درک نادرست ما از چرخه رشد طبیعی مژه است.

مژه‌ها، مانند تمام موهای بدن، دارای یک چرخه رشد و ریزش منظم هستند که به طور معمول هر ۹۰ روز یک بار کامل می‌شود و شامل سه مرحله مجزا است:

1. فاز آناژن (Anagen Phase) – مرحله رشد فعال

این مرحله آغازین چرخه است. در فاز آناژن، سلول‌های فولیکول مو فعال هستند و مژه به طور مداوم رشد می‌کند. حدود ۴۰ درصد از مژه‌های فوقانی شما در هر زمان در این فاز قرار دارند. طول این مرحله کوتاه است و معمولاً تنها ۴ تا ۷ هفته به طول می‌انجامد.

• اهمیت در اکستنشن: یک تکنسین ماهر هرگز نباید اکستنشن را به مژه‌های بسیار کوتاه و تازه متولد شده در فاز آناژن اولیه متصل کند، زیرا وزن اکستنشن می‌تواند فشار زیادی بر فولیکول ضعیف وارد کرده و منجر به ریزش پیش از موعد و آسیب احتمالی شود.

2. فاز کاتاژن (Catagen Phase) – مرحله انتقال

این فاز کوتاه و انتقالی است. در اینجا، مژه به حداکثر طول خود رسیده و از رشد باز می‌ایستد. فولیکول مژه شروع به کوچک شدن می‌کند و آماده‌ی استراحت می‌شود. خون‌رسانی و تغذیه مژه کاهش می‌یابد.

• اهمیت در اکستنشن: این مرحله بهترین زمان برای اعمال اکستنشن است، زیرا تار مژه به اندازه کافی قوی است که وزن اکستنشن مناسب را تحمل کند و همچنین، با توجه به اینکه رشد آن متوقف شده، اکستنشن‌های اعمال شده نظم خود را برای مدت طولانی‌تری حفظ می‌کنند. این فاز حدود دو تا سه هفته طول می‌کشد.

3. فاز تلوژن (Telogen Phase) – مرحله استراحت و ریزش

این مرحله نهایی است. مژه کاملاً رشد کرده و فولیکول برای یک دوره استراحت طولانی آماده می‌شود. در طول فاز تلوژن، مژه در نهایت می‌افتد تا فضا برای رشد یک مژه جدید در فاز آناژن بعدی فراهم شود.

• اهمیت در اکستنشن: به طور متوسط، هر فرد روزانه ۱ تا ۵ مژه را در این مرحله از دست می‌دهد (معادل تقریباً یک سوم مژه‌ها). ریزش مژه بعد از اکستنشن دقیقاً زمانی رخ می‌دهد که مژه طبیعی شما به فاز تلوژن می‌رسد و می‌افتد. از آنجایی که اکستنشن به این مژه طبیعی متصل است، همراه با آن از بین می‌رود. این فرآیند کاملاً طبیعی است و دلیل بر آسیب یا ضعف مژه‌های شما نیست.

چرا مژه‌هایم بعد از اکستنشن ضعیف به نظر می‌رسند؟

شوک بصری و درک اینکه مژه‌ها “کوتاه” شده‌اند، دو دلیل عمده دارد:

• اثر بصری کنتراست: شما به دیدن مژه‌های فوق‌العاده بلند و ضخیم عادت کرده‌اید. وقتی آن‌ها برداشته می‌شوند (ریمو می‌شوند یا می‌ریزند)، بازگشت به مژه‌های طبیعی و کوتاه‌تر، در ذهن شما اغراق‌آمیز به نظر می‌رسد.
• رشد چرخه‌ای: هنگام ریمو، مژه‌های طبیعی شما در چرخه‌های مختلفی هستند؛ برخی در فاز آناژن (کوتاه)، برخی در کاتاژن (متوسط) و برخی در تلوژن (بلند و آماده ریزش). این ناهمگونی در طول تارها باعث می‌شود مژه‌های شما برای مدتی ناهموار و کم‌پشت به نظر برسند تا زمانی که یک چرخه رشد کامل شود.

نتیجه‌گیری در مورد چرخه رشد: تا زمانی که اکستنشن با وزن مناسب و با رعایت کامل جداسازی (نچسبیدن به مژه‌های کناری) اعمال شود، به چرخه طبیعی رشد مژه‌های شما احترام گذاشته شده و آسیبی به فولیکول وارد نمی‌شود. دلایل آسیب اکستنشن مژه بیشتر به عواملی مانند وزن زیاد یا تکنیک اشتباه مربوط می‌شوند، نه خود فرآیند اتصال تار.

دلایل اصلی و علمی آسیب اکستنشن مژه به مژه‌های طبیعی

همانطور که قبلاً اشاره شد، پاسخ به این سؤال که آیا اکستنشن مژه به مژه های طبیعی آسیب می رساند، منفی است؛ مگر اینکه اجرای نادرست یا مراقبت ضعیف دخیل باشد. در حقیقت، عوارض اکستنشن مژه ریشه در نقص‌های فنی، مواد شیمیایی نامرغوب، یا نادیده گرفتن اصول بهداشتی دارد. طبق گزارش‌های متخصصان و آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا (AAO)، آسیب به مژه‌های طبیعی تقریباً همیشه به یکی از سه عامل زیر برمی‌گردد:

1. اعمال نادرست توسط متخصص (مهم‌ترین عامل)

بیشترین دلایل آسیب اکستنشن مژه در اتاق زیبایی و توسط تکنسین‌های فاقد مهارت کافی رخ می‌دهد. در نحوه صحیح اکستنشن مژه، باید اصول فنی و علمی برای حفظ سلامت مژه‌ها کاملاً رعایت شوند.

• اضافه بار وزن و فشار مکانیکی (Traction Alopecia): این شایع‌ترین دلیل ریزش مژه بعد از اکستنشن و آسیب طولانی‌مدت است. مژه طبیعی یک ساختار ظریف است و ظرفیت تحمل وزن محدودی دارد. یک متخصص غیرحرفه‌ای ممکن است برای دستیابی به حجم بسیار زیاد، اکستنشن‌هایی با ضخامت یا طول بیش از حد انتخاب کند.

دکتر جنیفر لیندزی، چشم‌پزشک متخصص، تأکید می‌کند: “مژه طبیعی تنها می‌تواند وزنی را تحمل کند که به طور متوسط ۲۰ تا ۴۰ درصد بیشتر از وزن خودش باشد.” اعمال اکستنشن‌های سنگین‌تر، فشار دائمی و مضاعفی را به فولیکول وارد می‌کند. این کشش مداوم بر روی ریشه مژه در نهایت به وضعیتی به نام آلوپسی کششی (Traction Alopecia) منجر می‌شود که در آن، فولیکول آسیب دیده، رشد مژه را کند یا به طور کامل متوقف می‌کند و نتیجه آن نازک شدن دائمی یا کم‌پشتی مژه‌ها است.

• چسبندگی‌ها (Stickies) و عدم جداسازی کامل: هر تار مصنوعی باید منحصراً و با جداسازی کامل به یک تار طبیعی متصل شود؛ این اصل اساسی نحوه صحیح اکستنشن مژه است. اگر دو یا چند مژه طبیعی با چسب به هم بچسبند (Stickies)، یک مشکل جدی ایجاد می‌شود: فرض کنید مژه “الف” در فاز ریزش (تلوژن) است، اما به مژه “ب” که در حال رشد فعال (آناژن) است، چسبیده باشد. وقتی مژه “الف” می‌افتد، به دلیل اتصال، مژه “ب” را نیز با خود به زور می‌کشد. این کشش اجباری به طور مستقیم به آسیب اکستنشن مژه به فولیکول مژه “ب” منجر می‌شود و چرخه رشد طبیعی آن را مختل می‌کند.
• چسباندن روی پوست پلک: چسب اکستنشن مژه صرفاً برای اتصال تار مصنوعی به تار طبیعی ساخته شده و نباید با پوست پلک تماس داشته باشد. چسباندن تار روی خط مژه یا پوست پلک، باعث انسداد منافذ و فولیکول‌های مژه می‌شود. این انسداد رشد مژه‌های کوچک و در حال ظهور را متوقف کرده، می‌تواند منجر به التهاب شدید پلک (درماتیت تماسی) شده و به طور غیرمستقیم به فولیکول مژه‌های اطراف آسیب بزند.

2. واکنش‌های آلرژیک و استفاده از مواد شیمیایی نامرغوب

سلامت مواد اولیه نقش تعیین‌کننده‌ای در ایمنی اکستنشن دارد.

• حساسیت و آلرژی به چسب (سیانواکریلات): شایع‌ترین عامل حساسیت، ماده اصلی چسب اکستنشن، یعنی سیانواکریلات است. این ماده، یک محرک قوی است که می‌تواند در برخی افراد، حتی پس از یک دوره استفاده موفق، واکنش آلرژیک ایجاد کند. علائم شامل قرمزی شدید، خارش، تورم پلک و سوزش است. اگرچه خود این واکنش معمولاً آسیب دائمی به مژه‌ها نمی‌زند، اما باعث می‌شود فرد به صورت ناخودآگاه یا عمدی چشم‌هایش را بمالد یا بکشد، و همین عمل مکانیکی منجر به دلایل آسیب اکستنشن مژه می‌شود.
• سوختگی شیمیایی ناشی از بخارات و فرمالدئید: چسب‌های ارزان یا بی‌کیفیت ممکن است در فرآیند خشک شدن، گازهایی مانند فرمالدئید را در سطح بالا آزاد کنند. قرار گرفتن طولانی‌مدت چشم در معرض بخارات این مواد (به ویژه اگر چشم‌ها به طور کامل بسته نشده باشند) می‌تواند منجر به سوختگی شیمیایی، سوزش و التهاب مزمن قرنیه و پلک شود. در بلندمدت، التهاب می‌تواند ریشه مژه را تضعیف کرده و به نازک شدن مژه‌ها کمک کند.

3. بهداشت و مراقبت ضعیف (عامل مهم از سوی مشتری)

مراقبت از مژه‌های طبیعی هنگام اکستنشن نقشی اساسی در جلوگیری از عفونت‌ها دارد. بسیاری از مشتریان، به دلیل ترس از ریزش مژه بعد از اکستنشن، از شستن صحیح مژه‌های خود پرهیز می‌کنند.

• عدم شستشو و رشد باکتری‌ها: ترس از شستن مژه‌ها باعث تجمع روغن‌های طبیعی پوست، سلول‌های مرده، عرق و باقی‌مانده‌های محصولات آرایشی در خط مژه می‌شود. این تجمع یک محیط ایده‌آل و مرطوب برای رشد باکتری‌های مضر و قارچ‌ها فراهم می‌کند. نتیجه این وضعیت می‌تواند عفونت‌هایی مانند بلفاریت (التهاب پلک) باشد که با علائمی چون قرمزی، خارش و شوره زدن خط مژه همراه است. بلفاریت می‌تواند ریشه مژه‌ها را تضعیف کرده و منجر به ریزش گسترده و ناهموار شود.
• تکثیر کنه‌های دمودکس (Demodex Mites): عدم شستشوی منظم، محیط را برای تکثیر بیش از حد کنه‌های میکروسکوپی دمودکس آماده می‌کند. این کنه‌ها از روغن‌های طبیعی تغذیه می‌کنند و تجمع آن‌ها در فولیکول‌ها باعث خارش مزمن، التهاب و در نهایت، آسیب به فولیکول مژه و ریزش مژه‌ها می‌شود. استفاده روزانه از شامپوهای مخصوص مژه (که فاقد روغن هستند) کلید اصلی مقابله با این عامل است.

عوارض اکستنشن مژه

وقتی صحبت از این می‌شود که آیا اکستنشن مژه ضرر دارد، منظور از “ضرر” معمولاً همان عوارض جانبی و نتایج ناخواسته‌ای است که در صورت نادیده گرفتن استانداردهای تخصصی یا مراقبتی رخ می‌دهند. این عوارض می‌توانند از یک مشکل زیبایی موقت تا آسیب‌های جدی‌تر به فولیکول مژه متغیر باشند. درک این عوارض به شما کمک می‌کند تا خطرات را به حداقل برسانید و مراقبت از مژه‌های طبیعی هنگام اکستنشن را جدی بگیرید.

1. آلوپسی کششی (Traction Alopecia): ریزش مژه ناشی از فشار

یکی از جدی‌ترین عواقب اضافه بار وزن (استفاده از تارهای بیش از حد سنگین یا بلند) یا چسبندگی‌های (Stickies) نامناسب، آلوپسی کششی است.

• مکانیسم آسیب: این عارضه در نتیجه کشش مکانیکی مزمن و طولانی‌مدت بر روی فولیکول مژه ایجاد می‌شود. وقتی اکستنشن بسیار سنگین باشد، نیروی جاذبه و کشش‌های روزمره (مثل خوابیدن یا برس زدن) باعث خستگی ریشه مژه می‌شود. این فشار مداوم، فولیکول مو را به مرور زمان ضعیف کرده و باعث نازک شدن تار مژه و در نهایت ریزشی می‌شود که ممکن است برگشت‌ناپذیر باشد یا به زمان زیادی برای درمان نیاز داشته باشد.
• نتیجه نهایی: آلوپسی کششی منجر به کوتاه‌تر شدن دائمی، نازک شدن، یا ایجاد لکه‌های بدون مژه در خط مژه می‌شود. این آسیب مستقیم‌ترین نوع آسیب اکستنشن مژه به فولیکول است.

2. بیماری کنه‌های دمودکس و بلفاریت عفونی

بهداشت ضعیف، نه خود اکستنشن، زمینه‌ساز بروز عفونت‌ها و مشکلات پوستی مزمن پلک است. این موضوع به شدت به موضوع عوارض اکستنشن مژه گره خورده است.

• دمودکس (Demodex Mites): این کنه‌های میکروسکوپی بخشی از فلور طبیعی پوست انسان هستند و در فولیکول‌ها زندگی می‌کنند. با این حال، تجمع چربی و عدم شستشوی کافی (به ویژه در ناحیه چسب اکستنشن) باعث تکثیر بیش از حد آن‌ها می‌شود. تکثیر دمودکس با علائمی چون خارش شدید در ریشه مژه، قرمزی مزمن و احساس وجود شن در چشم همراه است و می‌تواند به ریزش مژه منجر شود.
• بلفاریت: این وضعیت به التهاب مزمن پلک اطلاق می‌شود که اغلب ناشی از تجمع باکتری‌ها (به دلیل پاکسازی نامناسب) یا واکنش به مواد شیمیایی است. بلفاریت با پوسته‌ریزی (شوره مژه)، قرمزی و تورم مشخص می‌شود و اگر درمان نشود، می‌تواند به فولیکول‌های مژه آسیب رسانده و در بلندمدت سلامت مژه‌ها را به خطر بیندازد.

3. تحریک، قرمزی و مشکلات چشمی (عوارض فوری)

• سوختگی قرنیه و درماتیت تماسی: قرار گرفتن چشم در معرض بخارات شدید چسب‌های بی‌کیفیت (فرمالدئید) یا تماس چسب با پوست پلک می‌تواند منجر به سوختگی موقت سطح قرنیه یا التهاب شدید پوست پلک (درماتیت) شود که با درد، قرمزی شدید و اشک‌ریزش همراه است.
• عفونت ملتحمه (Pink Eye): استفاده از ابزار غیر استریل یا عدم رعایت بهداشت توسط تکنسین می‌تواند منجر به انتقال باکتری و عفونت چشمی مانند کنژنکتیویت شود.

4. شوک بصری و ظاهر “کچل” شدن مژه‌ها پس از ریمو

بسیاری از مشتریان پس از ریمو کردن اکستنشن‌ها، نگران می‌شوند و می‌گویند: “مژه‌های طبیعی‌ام خراب شده‌اند!” اما این احساس اغلب یک خطای دید است، نه آسیب واقعی.

• اثر “ناپدید شدن”: وقتی فرد به مژه‌های فوق‌العاده بلند، پررنگ و حجیم مصنوعی عادت می‌کند، مژه‌های طبیعی او که کوتاه‌تر، نازک‌تر و روشن‌تر هستند، پس از ریمو ناگهان “کوچک” و “ضعیف” به نظر می‌رسند. در واقع، این مژه‌های طبیعی فرد هستند که اکنون باید با ظاهر اغراق‌آمیز قبلی مقایسه شوند و به همین دلیل به نظر می‌رسد که کم‌پشت شده‌اند.
• ناهمگونی چرخه‌های رشد: همانطور که در بخش قبل توضیح داده شد، مژه‌های طبیعی در فازهای رشد مختلفی (آناژن کوتاه تا تلوژن بلند) قرار دارند. پس از ریمو، تارهای باقیمانده ممکن است در طول ناهمگون باشند، که این ناهمگونی باعث می‌شود خط مژه “لخت” و نامنظم به نظر برسد، تا زمانی که مژه‌ها به صورت یکدست رشد کنند.

نتیجه: هرچند آلوپسی کششی یک آسیب واقعی است، اما بیشتر موارد ریزش مژه بعد از اکستنشن و احساس کم‌پشتی پس از ریمو، موقتی بوده و قابل بازگشت است و ریشه در تکنیک نادرست و غفلت از بهداشت دارند.

مراقبت از مژه‌های طبیعی هنگام اکستنشن

همان‌طور که در بخش‌های قبل توضیح داده شد، دلایل آسیب اکستنشن مژه ریشه در خطای تکنیک یا سهل‌انگاری در نگهداری دارد. بنابراین، پاسخ نهایی به پرسش آیا اکستنشن مژه به مژه های طبیعی آسیب می رساند، به طور کامل به دو عامل کلیدی زیر وابسته است: انتخاب متخصص و تعهد به مراقبت روزانه. با رعایت کامل اصول نحوه صحیح اکستنشن مژه، می‌توانید از عوارض اکستنشن مژه جلوگیری کنید.

انتخاب متخصص و تضمین اجرای صحیح کار

سرمایه‌گذاری در یک تکنسین حرفه‌ای، مهم‌ترین قدم در مراقبت از مژه‌های طبیعی هنگام اکستنشن است.

1. تحقیق و اعتبار سنجی

• مجوز و تجربه: تنها به تکنسین‌هایی مراجعه کنید که دارای گواهینامه معتبر از دوره‌های تخصصی اکستنشن مژه هستند. این افراد آموزش‌های لازم در مورد بهداشت، آناتومی چشم و استفاده صحیح از مواد را دیده‌اند.
• بررسی نمونه کار (پورتفولیو): نمونه کارهای قبلی تکنسین را به دقت بررسی کنید. به دنبال تصاویری باشید که مژه‌ها ظاهری تمیز، منظم و مجزا از هم دارند، نه مژه‌های چسبیده یا گلوله شده از چسب.
• مشاوره اولیه و ارزیابی مژه: یک متخصص واقعی، قبل از شروع کار، مژه‌های طبیعی شما را از نظر طول، ضخامت، جهت رشد و سلامت کلی فولیکول ارزیابی می‌کند. این ارزیابی مبنای تصمیم‌گیری برای انتخاب سبک مناسب است.

2. قانون طلایی وزن و طول اکستنشن

• تعادل ضخامت و طول (وزن مناسب): قانون عدم اضافه بار وزن حیاتی‌ترین نکته فنی است. یک متخصص باید قانون “۵۰٪ بیشتر” را رعایت کند؛ یعنی اکستنشن نباید بیش از ۵۰ درصد بلندتر از مژه طبیعی شما باشد و ضخامت آن باید متناسب با مژه شما انتخاب شود. برای مژه‌های نازک، ضخامت‌های ۰.۰۷ تا ۰.۱۰ میلی‌متر و برای مژه‌های قوی‌تر، حداکثر ۰.۱۵ میلی‌متر ایده‌آل است. رعایت این نکته از بروز آلوپسی کششی و آسیب اکستنشن مژه به فولیکول جلوگیری می‌کند.
• تکنیک جداسازی کامل (Isolation): حین اعمال، هر تار مصنوعی باید با استفاده از موچین‌های مخصوص، به صورت ۱:۱ (تار به تار) به یک مژه طبیعی چسبانده شود. این فرآیند زمان‌بر است. اگر اکستنشن‌های شما در کمتر از ۹۰ دقیقه انجام می‌شوند (برای ست‌های کلاسیک)، احتمالاً کار عجولانه بوده و خطر چسبندگی (Stickies) بالاست. چسبندگی، عامل اصلی ریزش مژه بعد از اکستنشن و آسیب به مژه‌های در حال رشد است.

نکات مراقبت‌های پس از اکستنشن (وظیفه شما)

بخش بزرگی از تضمین عدم آسیب به مژه‌ها، به نحوه نگهداری شما بستگی دارد.

1. بهداشت روزانه و شستشوی ضد آب!

• شستشوی روزانه: مژه‌ها باید حداقل روزی یک بار (ترجیحاً هر شب) با شامپوهای فوم مخصوص اکستنشن (که کاملاً فاقد روغن هستند) شسته شوند. این کار از تجمع سلول‌های مرده، روغن‌های طبیعی و باقی‌مانده‌های آرایشی که بستری برای رشد باکتری‌ها و کنه‌های دمودکس هستند، جلوگیری می‌کند. عدم شستشو باعث التهاب (بلفاریت) و خارش شدید شده که منجر به ریزش می‌شود.
• خشک کردن ملایم: پس از شستشو، مژه‌ها را به آرامی با حوله بدون پرز یا دستمال کاغذی خشک کنید. سپس با استفاده از برس‌های اسپولی تمیز و خشک، به آرامی آن‌ها را شانه بزنید تا از هم جدا شوند و فرم بگیرند.

2. پرهیز از روغن و گرما

• ممنوعیت محصولات روغنی: هرگز از محصولات آرایشی و بهداشتی بر پایه روغن (شیر پاک‌کن، آرایش پاک‌کن‌های دوفاز، ریمل‌های روغنی یا کرم‌های غلیظ دور چشم) در اطراف مژه استفاده نکنید. روغن نه تنها چسب اکستنشن را حل می‌کند و باعث ریزش نامنظم و سریع آن‌ها می‌شود، بلکه در صورت نفوذ به فولیکول، می‌تواند سلامت آن را به خطر بیندازد.
• پرهیز از گرمای شدید: قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض گرمای شدید (مانند باز کردن درب فر، فندک یا سشوار با حرارت بالا) می‌تواند به مژه‌های مصنوعی (به ویژه انواع PBT) آسیب جدی وارد کرده و آن‌ها را ذوب یا فر کند.

3. عادات خواب و لمس کردن

• خواب صحیح: سعی کنید به پشت بخوابید. اگر عادت دارید به پهلو بخوابید، از روبالشی ابریشمی یا ساتن استفاده کنید تا اصطکاک و کشیدگی ناشی از مالش مژه با پارچه پنبه‌ای زبر به حداقل برسد.
• عدم دستکاری: هرگز، هرگز مژه‌ها را نکشید، نمالید یا با انگشت‌های آلوده بازی نکنید. این کار باعث شکستگی تار طبیعی یا کشیدن آن از ریشه می‌شود که مستقیم‌ترین راه برای ایجاد آسیب دائمی است.

4. ریمو و ترمیم حرفه‌ای

• ترمیم‌های منظم: برای حفظ زیبایی و سلامت مژه‌های باقیمانده، ترمیم (Fill) باید به صورت منظم (معمولاً هر ۲ تا ۴ هفته) انجام شود تا اکستنشن‌های بلند شده که به انتهای تار طبیعی رسیده‌اند و وزن زیادی ایجاد می‌کنند، برداشته و اکستنشن‌های جدید جایگزین شوند.
• ریمو حرفه‌ای: اگر تصمیم به توقف اکستنشن گرفتید، حتماً برای ریمو به متخصص خود مراجعه کنید. آن‌ها از محلول ریموور مخصوص استفاده می‌کنند که چسب را بدون آسیب به مژه طبیعی حل می‌کند. کشیدن اکستنشن در خانه، فولیکول مژه طبیعی را با خشونت از جا می‌کند و اصلی‌ترین دلیل آسیب اکستنشن مژه توسط مشتری است.

سؤالات متداول

1. آیا باید بین دوره‌های اکستنشن به مژه‌هایم “استراحت” بدهم؟

• اگر اکستنشن‌های شما به درستی و متناسب با وزن مژه‌هایتان اعمال شده باشند و مراقبت‌های لازم را انجام دهید، نیازی به استراحت نیست. اما اگر متخصص شما تشخیص دهد که مژه‌هایتان ضعیف شده‌اند یا قصد دارید برای چند ماه اکستنشن نداشته باشید، یک استراحت ۴ تا ۸ هفته‌ای می‌تواند به بازیابی کامل مژه‌ها کمک کند.

2. اگر مژه‌هایم بعد از ریمو کوتاه شدند، آیا دوباره رشد خواهند کرد؟

• بله. مگر اینکه آسیب جدی به فولیکول وارد شده باشد، مژه‌های شما دوباره به چرخه طبیعی خود بازگشته و به طول و ضخامت اولیه خود می‌رسند. این فرآیند ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد. استفاده از سرم‌های تقویت‌کننده مژه در این دوره بسیار مفید است.

3. آیا استفاده از ریمل روی اکستنشن مجاز است؟

• خیر، توصیه نمی‌شود. ریمل‌های معمولی دارای روغن هستند که چسب را از بین می‌برند. اگر ریمل مخصوص اکستنشن استفاده شود، باید فاقد روغن باشد و فقط روی نوک مژه‌ها زده شود.

نتیجه‌گیری

در پاسخ به این پرسش که آیا اکستنشن مژه به مژه های طبیعی آسیب می رساند؟ می‌توان گفت که اکستنشن مژه ذاتاً خطرناک نیست؛ اما فرآیند اجرای نادرست، انتخاب وزن نامناسب و بهداشت ضعیف می‌تواند سبب ریزش مژه بعد از اکستنشن و آسیب موقت یا طولانی‌مدت شود.

مژه‌های زیبا و سالم از انتخاب درست شما شروع می‌شوند.

اگر به دنبال زیبایی ماندگار بدون به خطر انداختن سلامت مژه‌های طبیعی خود هستید، در انتخاب مواد و محصولات خود هوشمندانه عمل کنید. در لش کالا، ما متعهد به ارائه بهترین محصولات اکستنشن مژه، از جمله چسب‌های کم‌گاز و با کیفیت و ابزارهای بهداشتی هستیم که توسط متخصصان تأیید شده‌اند.

برای اطمینان از سلامت مژه‌های خود، همین امروز مجموعه محصولات مراقبتی تخصصی مژه لش کالا را مشاهده کنید و تفاوت یک اکستنشن ایمن و حرفه‌ای را تجربه کنید.